Entry 00004; Lanta

haay... ito na uli... kwentong buhay... hehe... anyways... matutulog na sana ako...buti dala ko
laptop ko sa kama... hehe... (WAG MASAMA ANG UTAK >_>)
i just remembered one time sa gate 6.... hehe... anyways... simulan ko nlang sa simula...
anyways...

nasa library ako nun, kasama ang isang friend ko, dala dala ko digicam ng mom ko, as always... hehe...
anyways... nagbabasa sya ng book... kinukulit ko sya gamit cam ng mom ko, vinivid ko sya and stuff...
hehe anyways... nakita ko yung isang kaibigan ko, kaklase niya yung crush ko, tapos nagulat nlng ako,
tapos na klase nyu!? tapos laking gulat ko, oo raw... so, ako, pati yung dalawang kaibigan kong yun, takbo kami\
sa locker ko, kinuha ko yung mga flowers (7) tapos takbo ako sa baba... yung mga flowers lanta na,
which was supposed to go with a poem... i think it went like this: (i made it ^o^)

Ang mga bulaklak ay nalalanta na
Sabihin na ngayon bago mahuli pa
Ito na, aaminin ko na sa iyo
*this phrase will be ommitted kasi bka makilala ako*
Ito na sasabihin ko na
Kung sino ba ako talaga
Eto na... eto na... eto naaa!
Ako ay si Jose Mari Almoradie Carpena...

ayun... anyways... yung nasa baba na kami, mga 8 meters nalang ako sa crush ko, natakot ako at umupo
at nagisip sa gate 6... nga after 2 minutes, tumayo na rin ako sa wakas. tapos sasabihin ko na...
boom wala na pala sya...

it just goes to show that mauna na sa oras... mentally ha... haha...
joke...(KAHIT AKO HINDI KO MAGETS...)

seriously... pursue your dreams, habang kaya pa. dreams kaya yan forever, pero mas mahirap habang
patagal ng patagal...

...
...
... :3